fleurieairlines.reismee.nl

India Day 6: Ranthambore

Coucou

Ik begin de dag met een weetje:

Henk, onze reisbegeleider, heeft hier blijkbaar een huis laten bouwen voor 60 000 euro. Hij verblijft toch het overgrote deel van het jaar in India dus daarom zijn keuze. Hij woont er wel niet alleen, maar samen met een gezin. De reden? Indien de bevolking te weten zou komen dat hij helemaal alleen woont en er misschien wel iets te rapen valt in zijn huis, dan kunnen ze voor 10 000 rupee (130 euro) al iemand inschakelen om hem de keel over te snijden. Nu hij daar niet alleen woont, is de kans op zoiets gruwelijks miniem. Wel wat eng als je er over nadenkt, maar dat gaan we dus niet doen.

Deze morgen opgestaan rond 6u30. Eveline heeft waarschijnlijk het wereldrecord niezen verbroken toen ze opstond. Ze is helemaal verkouden en ik heb wat last van mijn keel. De bus vertrok om 7u30 voor opnieuw een rit van 5u naar de volgende plaats: Ranthambore. Toen Eveline op de bus wou stappen stonden er 2 Indische mannen aan de deur voor het opstappen. Ze zei nog zo vriendelijk (en gebruik aub Hollands in uw hoofd als je iets leest van mijn reisgenoten) ‘Thank you, byeee!’ en net toen ze dat zei, viel het haar in dat ze die twee mannen al eerder gezien had. ‘Oh you’re the driver :p’. Hahahahaha die mannen hadden ons de vorige keer ook al gevoerd met de bus en ze dacht dat dat er twee waren die zo vriendelijk waren om ons uit te zwaaien. Heb er ongeveer een kwartier de slappe lach over gehad en zo begon de dag weer goed. Zo konden die mannen ook nog eens lachen :p

Onderweg NOG meer armoede gezien dan de vorige dagen. Ze wonen gewoon langs de straat in bouwvallig hutjes of zelfs tenten. Ik heb zelfs echt een kindje achter een band zien rennen zoals ze dat vroeger toonden bij de filmpjes van Damiaanactie of andere goede doelen. Het bestaat helaas echt. Er was dan ook meestal helemaal niets anders in de buurt van winkel ofzo.. Ongelooflijk hoe die mensen overleven. Als wij dan met de bus passeren, is dat voor hen enorm indrukwekkend. Zowel kinderen als volwassenen zwaaien dan zo naar ons alsof we royalty zijn.. Ik heb het daar persoonlijk wel moeilijk mee. Wij zijn voor hen de rijken, hebben MEER dan wat we nodig hebben en dan NOG zwaaien die naar ons met een brede glimlach op hun gezicht. In België is dat dan weer net omgekeerd. Sommige mensen zijn zo nijdig van elkaar dat ze zelfs niet eens een glimlach ervan af krijgen als de ene iets meer heeft dan de ander. Ik snap dat eigenlijk niet. Zo zie je maar hoe gelukkig deze mensen zijn met helemaal niets en hoe ongelukkig sommigen kunnen zijn ook al hebben ze alles wat ze nodig hebben om een volwaardig leven te leiden. Dan zit ik daar zo met mijn camera en durf ik zelfs bijna geen foto nemen als ze me zo recht in mijn gezicht kijken. Zo schuldig dat ik me dan voel.

We zijn gestopt aan een soort ‘houtbedrijf’. Ik denk zelfs niet dat toeristen daar normaal stoppen. Ze laten zo snel als maar kan alles vallen om dichter bij ons te komen...

De rit was wel lastig.. Eens aangekomen kregen we allemaal zo’n bloemenkrans rond onze nek (rond onze grote teen zou wat moeilijk zijn natuurlijk). Twas precies als in Hawaï, maar dan helemaal anders :p Het hotel is beter dan de vorige. De aparte huisjes doen me wat denken aan de huisjes in Punta Cana deze zomer. Dezelfde kleuren en ook met palmbomen errond :) Vanmiddag gewoon wat in de zon genoten MET mijn short aan aangezien ik toch gewoon in het hotel bleef en niet erbuiten. Eens een rustige dag en dat mag ook wel eens. Hoe leuk ik alles vind, het programma is vrij druk en eens wat rusten kan deugd doen.

We hebben met 6 gekozen om een massage te doen vanmiddag. Ze kon goed masseren, maar wat was het O ZO KOUD in dat kamertje. Kmoest precies zo’n pamperslip aandoen en de rest totally naked.. en heb ik al verteld dat het koud was daar? Kan je het u als vrouw al inbeelden ? :p Geen muziekske ook en ik kon moeilijk zelf beginnen zingen.. mijn Indische zangcapaciteiten  staan helaas nog niet op punt. De andere vrouwen zeiden net hetzelfde. Ik denk dat als je ons moest wit bepoederd hebben en je legt ons in een crematorium bij echte dode, dat ze het al heel moeilijk zouden gehad hebben om de levende eruit te halen :p Ze had ook mijn gezicht met olie gemasseerd, WEIRD. Heel mijn tootse vettig en morgen waarschijnlijk 8 nieuwe reisgenoten op mijn gezicht.

In het vorige hotel hadden we geen warm water, maar heb me hier daarnet wel heerlijk kunnen douchen! Gelukkig, you only appreciate what you have until it’s gone ;)

Eveline heeft er wel iemand voor geroepen zodat we ZEKER zouden zijn dat we deze keer warm konden douchen. Das ook weer zoiets.. als je ze roept voor de douche, kijken ze naar de kraan van de lavabo. Dus als je tandpijn zou hebben, stoppen ze dan uwe voet in de plaaster ofwa? Hmm :p

Kga dan afsluiten en gaan eten. Khoor hier getrommel en ze zijn precies met bellen aan het rinkelen buiten, dus ik ga eens gaan kijken. Wie weet is het de crèmekar :p

Morgen tijgers proberen te spotten, op goede hoop, in het Ranthambore National Park. Dus je weet nooit of dit mijn laatste blog kan zijn :)

Toedelooeeee

Fleur x

Reacties

Reacties

Conny

Het is gewoon zalig om je blog elke keer te lezen, geert vroeg daarnet waarom ik met zo'n brede smile op mijn gezicht zat, zeg fleur nje , geniet nog verder van dit avontuur

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!