fleurieairlines.reismee.nl

India Day 5: Pink City

Namasté

Ik ben blij dat het goed klikt met de groep of toch met de meeste. Ze kunnen me evengoed straal negeren omdat ze me niet altijd begrijpen, maar gelukkig socializen ze :)  De communicatie in het algemeen is soms wel grappig. Ik reageer soms onbewust op iets in het West-Vlaams en ben dan eigenlijk gewoon tegen mezelf bezig, want de anderen begrijpen het niet.  Ik moet af en toe mijn woordenschat eens aanpassen of mijn zin herformuleren. Meer nog, soms voeg ik het Hollands accent eraan toe :p Best dat er mij van thuis niemand bezig hoort. Ik kan me er wel goed uitlullen :)

Normaal gezien ging ik vandaag mee met de groep, maar omdat we om 8u30 al paraat moesten staan en ik vanmorgen nog moe was als mijn wekker afliep, ben ik blijven liggen. Ik ben vandaag op stap geweest met Ed en Eveline. We zijn de hele dag met de tuktuk onderweg geweest. Eerst naar de City Hall, dan gaan eten met zicht op het Paleis op het water, daarna naar een juwelenfabriek en om af te sluiten, zijn Ed en ik naar de winkeltjes geweest op zoek achter een broek of rok. Onze bestuurder Ali vertelde dat hij de kostwinner is van het gezin. Zijn vrouw is huisvrouw en zorgt voor zijn 3 kinderen. We hebben hem dus ook een redelijke fooi gegeven op het einde van de dag.

In de winkeltjes heb ik dus mijn gedacht niet gevonden aangezien de broeken eruit zagen alsof ik 100 kg woog en de rokken transparant waren. Dan heb ik maar gekozen voor een doek die ik zelf over mijn shortjes kan knopen zodat ze mijn blote benen minder zien. Heb toch al toeristen zien lopen die duidelijk ook niet op de hoogte waren van het blotebenengedoe. Ik heb veel respect voor de Indiase cultuur, dus ik doe wel mijn best om zo deftig mogelijk rond te wandelen, al moeten ze ook snappen dat wij in de Westerse wereld dragen wat we willen. Heb eigenlijk respect voor alle culturen (ook al snap ik niet alles volledig) en zou ook niet willen dat er iets verandert. De wereld zou maar saai zijn als we allemaal in hetzelfde geloofden en dezelfde regels/rituelen hebben. Reizen zou ook minder interessant zijn. Ik leer hier alleszins elke dag veel nieuwe dingen bij.

In het winkeltje kreeg ik na een tijdje de slappe lach aangezien we aan het discussiëren waren over de prijs en ze eigenlijk gewoon een stuk stof van een rol stof hadden afgeknipt. We kwamen overeen over de prijs, maar dan wilden ze dat stukje die afgeknipt was niet deftig stikken zodat het niet zo’n slordige look meer had. Dan dacht ik van ‘dan moet ik het niet hebben’ en zei Ed dat hij alvast klaarstond om te hollen. Uiteindelijk was het dan toch oké en heb ik mijn mooi blauw doekje toch meegekregen. Ed heeft natuurlijk weer een verhaaltje uit zijn mouw geschud om de verkopers wat om de tuin te leiden. Volgens zijn verhaal was ik zijn vrouw en had hij al werk genoeg met mij omdat ik 6 kinderen wil. Terwijl Ed eigenlijk zo homo is als een homo maar kan zijn :p Dat weten zij niet natuurlijk dus is het verhaal voor ons nog grappiger. Ons hotel ligt eigenlijk in de echt arme buurt. Bij het zien van zo’n taferelen, wordt het wel telkens stil op de bus of in de tuktuk. Je mag er ook niet te veel bij nadenken anders wordt je gewoonweg depressief. Dit is hoe zij het gewoon zijn en ze weten ook meestal gewoon niet beter.

Ik dacht dat deze blog niet zo lang ging worden, maar toen had ik nog niet naar de film geweest. Rond 18u30 zijn we met z’n allen naar de bioscoop geweest om een Bollywood film te gaan kijken. Ze spelen telkens maar één film af gedurende een week. De bioscoop heeft eigenlijk maar één zaal waar ongeveer 1300 mensen in kunnen. Toen we binnenkwamen was het volkslied aan het afspelen en stonden de Indiërs recht om het mee te zingen. De film ‘Tiger’ begon en de helft van de mensen zat nog niet neer. Sommige zaten met twee op één stoel en er zaten ook veel baby’s in de zaal. De stoelen kon je zo lichtjes verschuiven zodat je wat gemakkelijker zat. Eens de film begon, wist ik eerst niet wat me overkwam. Bij elk hoogtepunt, elke stunt,  grappige gebeurtenis of nieuwe locatie begon de zaal te roepen en fluiten.. Iedereen leefde zich zo enorm in met wat er gebeurde, echt fan-tas-tisch! Wat een belevenis. Na ntijdje dacht ik, ik doe gewoon mee en heb ook es mee zitten roepen. Gaan we dat vanaf nu ook doen bij ons, pleeaaase? Bij ons zouden ze al snel ‘ssssttt’ doen als je je zak chips opent of even iets zegt. Hier zit je echt met zijn ALLEN naar de film te kijken en ben je ALLES mee aan het beleven, zaaaa-lig gewoon. Het was ook een mooie film met knappe personages. Gelijkaardig aan Fast And The Furious, maar dan wat netter. De hoofdrolspelers kussen niet en raken elkaar ook niet echt aan. Dit was opnieuw een hoogtepunt! Zo’n ervaringen maken mij echt gelukkig.

Als afsluiter zijn we gaan eten in een restaurant waar er voor entertainment werd gezorgd. Nu in de kamer en mijn valies al terug klaargemaakt om morgenvroeg te vertrekken naar Ranthambore. Een nieuw hotel, ander avontuur en terug een 5-tal uurtjes rijden.

Ps: Ik denk dat ik een borstvallingske aan het opdoen ben. ’s Nachts wordt het redelijk fris en volgens mij kan mijn lichaam niet goed tegen het contrast met het klimaat van overdag. Daaamn.

Goodnight!

Xxx

Reacties

Reacties

Caroline

Prachtig om je te volgen xxxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!