Hoi!

Vandaag zijn we met de bus vertrokken en die zette ons de hele dag af op de meest belangrijke plaatsen. We konden natuurlijk kiezen of we meewilden en er was maar één iemand die gewoon op haar ééntje de stad is ingetrokken. Ik ben blij dat ik meekon met de bus, want zelf alles uitzoeken, is heel wat werk. Deze morgen eerst naar een gigantisch groot park geweest (Lodi gardens) waar er een moskee en tombes te zien waren (info voor mezelf later: ze werden gebouwd door de Engelsen in 1930) . Heel fijn omdat het er rustig was en heel netjes. In de straten was het deze keer veel netter dan in de stad die we gisteren hebben gedaan. Dit Eveline en ik hebben ons afgezonderd, want we houden er niet zo van om constant in groep te zijn en dat kan ook gewoon. Ze heeft dezelfde sarcastische humor als mij en dat klikt dan ook super. Humor vind ik namelijk het belangrijkst bij mensen. Als het niet klikt of je snapt mijn mopjes niet dan zal het nooit helemaal klikken. Vanmorgen zat ze blijkbaar aan de ontbijttafel met Alfred (de man met zijn stomme opmerkingen en wannabe ‘cool’ wil zijn) en zijn vrouw. Ze vertelde dat hij al kreunend zijn ontbijt zat op te eten omdat hij het lekker vond en zijn vrouw dan ook zei ‘lekker hé’. Eveline zat er dan zo gewoontjes bij en vond het heel ongemakkelijk. Bij elk dwaas mopje draaien we ook allebei met ons ogen, dus zo komen we overeen.

Daarna zijn we naar een tempel Bangla Sahid waar we onze schoenen en sokken uit moesten doen en een kapje op ons hoofd moesten zetten. Eerst wandelden we de broodfabriek binnen waar enkel vrijwilligers aan het werk waren. De vloer was wel niet zo proper en zo op ons blote voetjes.. Daarna de tempel binnengegaan en er was een jonge gast uit Canada die me aansprak of je er foto’s mocht nemen. We hebben een praatje gedaan en bleek dat hij van Toronto was, waar ik in april ben geweest met mijn mama. Supervriendelijke gast en eindelijk eens iemand die je niet lastig valt of een foto wil. Het was echt interessant binnen en buiten was het supermooi. Heb, ondanks dat ik een lange rok aanhad, toch weer veel selfieverzoeken en foto’s moeten nemen met mensen. Gelukkig was het minder dan gisteren en was het op een aangename en rustige manier en niet zo chaotisch. Niet enkel mannen, maar ook vrouwen willen met ons op de foto. Toen ik hen vroeg waarom precies, dan zei ze omdat ze anderen jaloers wil maken en omdat ik mooi was. Goed voor mijn zelfvertrouwen wel, maar toch liever niet zodat ik op mijn gemak kan rondwandelen zonder om de 2 minuten een foto te moeten nemen.

We zijn een hapje gaan eten in een Chicken Inn en dat was in orde. We zijn daarna terug op de bus gestapt en die heeft ons afgezet op een plein waar er een massa volk aanwezig was aangezien het vandaag een feestdag is. Daar stond de Indian Gate (gelijkaardig aan l’Arc de Triomphe in Parijs) en je kon er ijsjes kopen, souvenirs, suikerpin.. Ik heb er armbandjes gekocht : 3 voor 100 rupee (1,30 euro). Ik was op stap met Ed, een Hollandse man, en die zei dat ik ook kon afbieden, maar hij lachte al snel en zei van ‘ja, wij zijn Hollanders en zijn zo’ (stereotype: Hollanders zijn gierig en Belgen zijn dom). Ik heb niet afgeboden omdat ik dat zo wat zielig vond aangezien dat voor ons totaal niet duur is. Ed werd ook constant om selfies gevraagd en toen ze het aan mij vroegen, ben ik beginnen weigeren. Als je één laat doen, zijn ze daar weer allemaal en ik heb daar geen zin meer in. Zeker niet in zo’n massa volk. Als afsluiter zijn we nog naar de crematieplaats van Gandhi getrokken. Dit was nu niet zo impressionant dus zijn Eveline en ik op een bankje gaan zitten om wat te rusten. Rusten.. voor niet lang. We werden al snel een nieuw bezienswaardigheid en werden weer omringd door een groepje fans. Eveline kreeg het idee om ons gewoon om te draaien naar de struik toe en dat werkte :)

Onze reisbegeleider Henk wordt vergezeld door Padikoeriwoepidoe of zoiets maar we mogen hem PD noemen (gelukkig maar). Hij is Indisch en daar kan ik ook veel vragen aan stellen. Er lopen sommige Indiërs met zo’n rode stip op hun hoofd en blijkbaar is dat om het kwade af te weren. Moest dat nu eens echt werken dan zou ik ook continu met zo’n stip in België rondlopen. Dan kom je geen nare dingen tegen in je leven en dan schieten ook alleen maar de mensen over die het oprecht goed met u voorhebben. Iedereen kan dat wel gebruiken. Sommige zijn zogezegd blij voor je, maar zijn dan eigenlijk enorm jaloers. Jaloers zijn mag, maar dan moet je die persoon ook zijn geluk gunnen, vind ik persoonlijk. Das positieve jaloezie. Iedereen werkt voor verschillende doelen in zijn leven. De ene koopt een huis, de ander een nieuwe auto, een huisdier, een horloge en sommige gaan op reis. Iedereen spaart voor wat hij/zij wil en werkt er hard voor dus dan verdienen die dat ook. Je moet gewoon iedereen zijn geluk gunnen. Ik kan zo de nieuwe Mahatma Fleurie worden met mijnen speech :p. Wel een toffe naam: Mahatma. ‘Mahatmaaa, komen eten!’, ‘Mahatje, eet eens uw bord leeg, ventje’:p

Vanavond zijn we met z’n vier naar de Pizzahut geweest hier om de hoek. De rest wou naar een andere fastfoodketen en we hadden wel wat nood aan een rustige avond. Ik was op zoek naar iets langs om hier te dragen en had een mooi lang kleed gevonden waar je een legging moest onder doen. Ik heb het niet mee gedaan omdat het in totaal op iets van 22 euro ging komen en ik vind dat voor India te zijn wel duur voor iets dat ik anders nooit meer ga dragen. We zijn erna terug naar onze hotelkamer gegaan om daar alles in te pakken om morgen te vertrekken. Ook een leuk weetje: We hebben in het hotel verschillende keren om toiletpapier moeten vragen. De rol ziet er dik uit, maar er zitten misschien in het totaal maar 30 papiertjes op. Nu weet ik ook waarom. Toiletpapier is hier een luxeproduct. Als de Indiërs naar het toilet gaan, vegen ze dat af met hun hand. Achteraf spoelen ze hun handen wel af majaaaaaa :p het idee alleen al. Als je dan tussendoor even jeuk hebt en je krabt met het verkeerde hand … Daarom heb ik altijd papieren zakdoekjes bij, because NO way I’m gonna wipe my ass with my hands :p

Morgenvroeg om 7u vertrekken we uit het hotel met de bus naar Jaipur. Een nieuwe stad en een nieuw avontuur. Ik kan hier al bijna niet stoppen met foto’s nemen dus er zijn nog veel kiekjes te gaan.

Byee!