Namasté

Vannacht wel goed geslapen in een ander bed, maar rond 2u en 4u een paar keer wakker geworden uit angst dat ik mn wekker niet zou horen. Heb er ook over gedroomd dat ik te laat was voor die luchthavenshuttle en zo de vlucht ging missen, maar ela twas nen droom voor iets. Nog nooit zo snel klaar geweest ‘s morgens ?. Khad eignlk zelf nog tijd over (en trust me, da gebeurt niet veel), want ik kon nog snel op de vroegere shuttle springen. Bijna heel Schiphol airport afgewandeld tegen dat ik aan de baggage drop off kwam.. tis daar nog groter dan ik dacht. Kmoest van mama mijn valies laten inpakken omdat ze bang was dat ze er verboden middelen gingen instoppen onderweg en dan ben ik gejosd ntrlk. Een streepkesoutfit staat mij niet helemaal dus dan inpakken maar. Dus kvroeg da daar aan ne vent en die snapte ‘inpakken’ precies niet zo goed. Uiteindelijk stelde hij mn vraag opnieuw ‘Ooh je wil hem laten sealen?’ en dan toonde hij me waar ik dat kon doen (die Hollanders gebruiken veel Engelse woorden). 11 euro voor nbeetse folie dak dan toch ga wegsmijten (wadde?), ze kennen hun prijs wel. Ook een slotje gekocht en ik hoop dat ik mijn code niet vergeet ? 1 2 3.

Mijn reisgenoten moesten nu wel in de buurt zijn aangezien we allemaal van Schiphol vertrokken. In de wachtrij hoorde ik al mensen tegen elkaar praten en ik herkende iemand van op Facebook (women do better research than the FBI), dus had ze aangesproken en ik had gelijk. Had er zo al 2 gevonden. Ook 2 leerkrachten (basisonderwijs wel) Jessica en Martine van 29 en 30 die collega’s zijn van elkaar. Op het vliegtuig zat ik op de middenzetel en was ik gesandwichd tussen 2 oudere reisgenoten en voor mij zat een ouder koppel. Dus ik zat goed. Kennisgemaakt, sociale mensen met redelijk dezelfde ingesteldheid. Dat zou ook wel moeten vind ik anders moet je geen groepsreis doen naar een arm land. Het was een ruim uurtje naar München en dan vanaf daar naar New Delhi gevlogen. Niet onbelangrijk: in India is het 4u30 later dan in België.

Ergens deze dag zat ik op een transportmiddel (ik zal af en toe vaag zijn in mn beschrijving, je weet nooit wie dit leest) en zat ik naast een persoon met een snotje in de neus. En als er nu iets is waar ik ambetant van ben, is het dat wel. Moet je dat dan zeggen of niet? Heb het deze keer niet gezegd omdat ik die persoon ook niet echt ken, maar toen die persoon tegen me praatte, kon ik mijn ogen niet van dat snotje houden. Je weet maar nooit of die persoon plots een heftig woord zegt en dat snotje mijn richting uitvliegt :p haha je kan maar niet genoeg oppassen. Het was gelukkig een happy end, want dat snotje heeft de volledige tijd knap volgehouden. Applaus :)

Eigenlijk heb ik gewoon het overgrote deel van de dag in de lucht gehangen. Viel eigenlijk wel goed mee. Een groot uur van Schiphol naar München en dan 7 uurtjes naar Delhi. Ik heb al langer op het vliegtuig gezeten dus ideaal. Heb me vooral bezig gehouden met het kijken naar een seizoen van ‘2 Broke Girls’, het spel ‘Who wants to be a millionaire’ en babbelen natuurlijk. We hebben nog deftig eten gekregen ook en dan komen ze erna telkens van die witte warme doekskes geven om uw handen proper te maken. Moesten we er nu es met heel het vliegtuig ‘les lacs du Connemara’ mee doen, zoals op trouwfeesten en die Indiërs met hun tulband, da zou toch zalig zijn :p Zwieren zwaaien, bacteriën rondraaiieeuhh! Kzie da weeral helemaal voor mij :p haha. Eveline, de dame en reisgenoot die de vorige vlucht naast mij zat, zat opnieuw naast me en aan de andere kant een nieuwe oudere vrouw leren kennen die met dezelfde organisatie reist? ze heet Ada. Volgens mij heeft ze wel heel veel films gekeken in haar leven, want ze kon mij over een aantal films de inhoud navertellen, dus kmoest al niemeer kijken.. :) 2 keer gesandwicht dus en wel 20 keer geprobeerd om mijn poepeke zo zacht mogelijk op die stoel te laten zitten (want da begint wel ambetant te voelen na enkele uren).

Na de vlucht hebben we ongeveer anderhalf uur staan wachten aan de douane. Toen we de luchthaven verlieten, stond de reisbegeleider ons op te wachten en zagen we eindelijke alle (18) leden van de groep. Iedereen is vriendelijk en das het belangrijkste. Er is 1 Duitse mee met ons en toen de reisbegeleider Henk in de bus uitlegde dat we moesten opletten voor maag -en darmproblemen begreep ze dit niet. Ik hoorde een Hollandse haar uitleggen wat hij zei, maar ze kon niet op het woord ‘darmen’ komen. Haar uitleg: you can have some troubles with those things in your belly that connects the asshole. Hahahaha ‘the intestines’ dus :p Uiteindelijk in het hotel beland omstreeks 3u lokale tijd. Eveline slaapt bij me op de kamer. De kamer is totaal geen luxe, maar dat had ik ook niet verwacht. Je komt hier niet voor de luxe natuurlijk. Het is zelfs grappig hoe primitief ze soms de kamer inrichten. We kregen 1 licht niet uit gisteravond dus heeft Eveline die dan uitgedraaid en toen was ie kapot :p De lamp zelf hing al los en nu zullen we er zeker geen last meer van hebben. We hebben toch al veel kunnen lachen om zo'n dingen.

Iedereen zegt dat het een cultuurshock zal zijn, wel ik ben er volledig klaar voor. Bring it on! Soms heb je dat es nodig om terug te beseffen hoe goed je het eigenlijk wel niet hebt. Ik ben volledig klaar om opnieuw te zweefplassen like a pro, af en toe es een misselijk gevoel te hebben van de slechte geuren, half Indisch gekleed heilige plaatsen te betreden en nieuw voedsel te proberen (behalve dieren die wij als huisdieren beschouwen en dieren die ik doodmep met de vliegenmepper natuurlijk).

Nu 4 uurtjes slapen, want het is hier ondertussen al 4u30.

Goodnight!

PS: Mijn blogs komen sowieso met vertraging en waarschijnlijk zullen ze in de toekomst minder tekst bevatten ook.